Het staat bekend dat de inwoners van Nederland en België geboren zijn met een baksteen in de maag. Met die baksteen gaat meestal ook een dakpan gepaard, maar die dakpan wordt de laatste tijd meer en meer vervangen door een rubberen variant.
Het lijkt erop dat het tijdperk van de rubberdaken is aangebroken en de dakpan voorgoed heeft afgedaan. Vele mensen stappen over naar rubber als dakbedekking en dan vooral naar EPDM rubber.
De overstap naar rubberdaken is niet zomaar ontstaan. Rubberdaken zijn zeer makkelijk aan te leggen en zijn bovendien arm in onderhoudt. Wanneer je rubberen dakbedekking wilt aanbrengen kan die meestal in 1 stuk of door overlappende repen aan te leggen. Het is de bedoeling dat zo naden en gaten vermeden worden waardoor je dak volledig waterdicht wordt.
Moest er dan toch een lek ontstaan dan kan je dat makkelijk herstellen door een lapje rubber op de bestaande bedekking te lijmen. Je hoeft dus niet je hele dakconstructie te herschikken zoals het geval is met dakpannen.
Wanneer je rubberen dakbedekking aanlegt moet je er wel rekening mee houden dat openingen zoals verluchtingskokers, lichtkoepels en schoorstenen voldoende afgewerkt worden om vochtproblemen te vermijden. Door de waterdichtheid van het materiaal kan het water dat binnengesijpeld is er weer moeilijk uit. Je dak kan dus als het ware getransformeerd worden tot een vijver.
Het meest gebruikte materiaal voor dakrubber bedekking is EPDM. EPDM staat voor Ethyleen Propyleen Dieen Monomeer en is een synthetisch maar milieuvriendelijk dakmateriaal. Omdat het zo milieu vriendelijk en rendabel is kan je EPDM vaak terug vinden in nieuwbouw projecten of bij renovaties van oudere daken. EPDM is trouwens makkelijk te plaatsen en een handige doe-het-zelver kan de klus probleemloos zelf klaren.
EPDM beschikt over een hele reeks voordelen: het is waterdicht, makkelijk te plaatsen, geschikte tegen barre weersomstandigheden, onderhoudsvriendelijk, rekbaar en het heeft een lange levensduur. In de meeste gevallen wordt EPDM in 1 groot stuk geplaatst en er bestaan 3 technieken op EPDM te plaatsen, losliggend geballast, volledig gelijmd en mechanisch bevestigd.
1. Losliggend geballast systeem
In dit systeem wordt de EPDM in 1 geheel op het dak geplaatst en wordt het niet vastgelijmd maar bedekt met een laagje keien of kiezels. De ballastlaag weegt natuurlijk wel wat waardoor dit systeem enkel toegepast kan worden bij dakconstructie die een extra ballast op het dak toelaten. Dit systeem wordt dan ook enkel aangeraden wanneer de draagvloer uit betonnen wefsels bestaat. Om te vermijden dat de EPDM laag zou loskomen, ondanks de vele keien, worden de randen van de EPDM meestal vastgelijmd of mechanisch bevestigd.
2. Volledig gelijmd systeem
Wanneer je kiest voor een lichtere dakoplossing dan kan je overgaan tot een volledig gelijmd systeem. In dit systeem wordt de EPDM door middel van een speciale EPDM contactlijm vastgehecht aan het dakoppervlak, meestal rechtstreeks op de isolatieplaten. Dit is het populairste systeem om EPDM dakbedekking te plaatsen. De EPDM lijm zal zich niet verzetten onder temperatuurinvloeden en kan zo naadloos en zonder teveel moeite bevestigd worden.
3. Mechanisch bevestigd systeem
Wanneer EPDM mechanisch bevestigd wordt dan worden er bevestigingstrips bovenop de folie aangebracht en afgedicht met een 15cm brede afdichtingsstrook. De plaatsing en de dichtheid van de strips wordt vooral bepaald door de windbelasting op het dak. Deze werkwijze is een alternatief voor het volledig gelijmd systeem voor daken met een onderconstructie die voldoende uitrekweerstand biedt voor mechanische bevestiging en met een dakhelling tot maximaal 30%.